De wet van 2 augustus 2002 regelt reeds geruime tijd de rechten van ondernemingen bij betalingsachterstand bij handelstransacties, nl. transacties tussen ondernemingen of tussen ondernemingen en de overheid.
De huidige wetgeving laat een ruime contractuele vrijheid toe bij de vastlegging van de betalingstermijnen die soms leidden tot betaaltermijnen van meer dan 100 dagen. Vooral grote ondernemingen maakten gretig gebruik van deze wettelijke bewegingsvrijheid, wat vaak zwaar woog op de financiële situatie van hun kleinere leveranciers (die zelf hun eigen schuldeisers contant of binnen een korte termijn moeten betalen)
De Covid 19-crisis heeft het probleem van te lange betalingstermijnen opnieuw pijnlijk in het daglicht geplaatst en noopte de wetgever tot actie.
In onze Nieuwsbrief van 5 augustus 2021 bespraken we reeds de op til staande wetswijziging waarbij het regime inzake de betalingstermijnen in de wet zou verstrengd worden.
Het oorspronkelijke wetsvoorstel heeft zijn neerslag gevonden in de wet van 14 augustus 2021 die op 30 augustus in het Belgisch Staatsblad gepubliceerd werd.
Voor een handelstransactie tussen ondernemingen bedraagt de wettelijke betalingstermijn 30 kalenderdagen, behoudens contractuele afwijking. De wet voorziet nu dat alle ondernemingen, en dit ongeacht de grootte ervan, geen betalingstermijn van meer dan 60 dagen kunnen overeenkomen. Indien een grote onderneming toch een contract zou opdringen aan een KMO en daarin een betalingstermijn van meer dan 60 dagen zou opnemen, dan wordt de termijn automatisch gereduceerd tot 60 dagen. Hoewel deze wetgeving vooral tegemoet zal komen aan de verzuchtingen van KMO’s die geconfronteerd worden met excessieve betalingstermijnen vanwege hun grote afnemers, geldt zij ongeacht de grootte van de onderneming.
De nieuwe wet voorziet dat voor bepaalde sectoren in een afwijking kan worden voorzien via Koninklijk Besluit. Het valt af te wachten of afwijkingen zullen volgen.
Wanneer partijen contractueel een verificatie- en controleperiode voorzien (ter controle van de bijvoorbeeld de factuur en/of de levering), dient deze integraal deel uit te maken van de betalingstermijn, zodat deze maximaal 60 dagen blijft.
Contractuele afspraken over de ontvangstdatum van de factuur zijn voortaan verboden. Verder moet de klant aan de leverancier uiterlijk op het moment van de ontvangst van de goederen/diensten alle informatie bezorgen die nodig is om de factuur uit te reiken.
De nieuwe wet treedt in werking op 1 februari 2022.