Betalingsachterstand kan ondernemingen in liquiditeitsproblemen brengen en de oorzaak vormen van faillissementen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat vooral KMO’s te lijden hebben onder de lange betalingstermijnen die economisch sterkere afnemers hen opdringen. Dit terwijl ze vaak zelf hun eigen schuldeisers contant of binnen een kortere termijn moeten betalen.
De wet van 2 augustus 2002 inzake de betalingsachterstand bij handelstransacties, die een omzetting vormde van een Europese richtlijn, voorzag in een betalingstermijn van 30 dagen als de schuldeiser een KMO was. Partijen konden hier echter van afwijken. Grote bedrijven maakten gretig gebruik van deze mogelijkheid en legden aan hun kleinere leveranciers vaak betaaltermijnen van meer dan 100 dagen op. Dit woog enorm zwaar op de financiële situatie van veel KMO’s. De Covid 19-crisis heeft het probleem van te lange betalingstermijnen opnieuw pijnlijk aan het licht gesteld.
In 2020 trachtte de wetgever deze trend te keren door de betalingstermijn op maximum 60 dagen te brengen. Dit systeem was evenmin waterdicht en er bleven juridische achterpoortjes bestaan. Vaak werd contractueel een verificatietermijn overeengekomen die de klant toelaat de factuur eerst te controleren en na te gaan of hetgeen erop vermeld staat, wel in overeenstemming is met wat werd geleverd en of de levering wel correct is gebeurd. Hoewel deze verificatietermijn niet langer dan 30 dagen mocht zijn, werd zij wel toegevoegd aan de betalingstermijn en bracht dit de maximum betalingstermijn nog steeds op 90 dagen, wat voor vele KMO’s nog te lang is.
De wetgever scherpt het systeem nu aan en de achterpoortjes worden gesloten. De wet voorziet nu dat ondernemingen geen betalingstermijn van meer dan 60 dagen kunnen overeenkomen. De verificatietermijn moet voortaan integraal deel uitmaken van de betalingstermijn zodat deze maximaal 60 dagen blijft.
Indien een grote onderneming toch een contract zou opdringen aan een KMO en daarin een betalingstermijn van meer dan 60 dagen zou opnemen, dan wordt de betalingstermijn automatisch gereduceerd tot 60 dagen.
Wat is nu een ‘KMO’?
We spreken van een ‘KMO’ als er gemiddeld per jaar maximaal 50 werknemers zijn, de jaaromzet maximaal 9 miljoen euro exclusief btw bedraagt en het balanstotaal niet boven 4,5 miljoen euro uitkomt. Minstens 2 van deze voorwaarden moeten vervuld zijn om onder de definitie van KMO te vallen.
En wat is een ‘grote onderneming’?
Een onderneming wordt alsgrootbeschouwd indien zij ofwel 2 of 3 van de voornoemde drempelwaarden overschrijdt, ofwel beursgenoteerd is.
Contractuele afspraken over de ontvangstdatum van de factuur worden eveneens verboden. De betalingstermijn zou immers pas beginnen te lopen vanaf de ontvangst van de factuur en zou dus kunstmatig kunnen gerekt worden.
Verder moet de schuldenaar alle informatie bezorgen aan de schuldeiser zodat deze de factuur kan opmaken uiterlijk op het moment dat hij de goederen of diensten ontvangt. Dit moet bijvoorbeeld tegemoet komen aan de praktijk waarbij een klant het inkoopnummer achterhoudt, dat de schuldeiser nodig heeft om de factuur op te maken. Dergelijke administratieve vertragingen leidden in de praktijk vaak tot langere betalingstermijnen.
De wet werd onlangs gestemd. Het is nog even wachten op de officiële publicatie, maar vermoedelijk zal de nieuwe regeling dit jaar nog in werking treden.
Wij houden u alvast op de hoogte.