Onder leiding van Partner Daan De Jaeger heeft het Commercial Law team een sterke specialisatie opgebouwd binnen distributie- en het intellectuele eigendomsrecht, voornamelijk binnen de sectoren automotive en luxury goods.
Het team rond Daan De Jaeger bestaat uit 8 mensen en kiest resoluut voor langetermijnrelaties met hun klanten. Geen hit and run, maar een volwassen en betrouwbare aanpak.
We vroegen aan Daan hoe hij zich een weg baant in deze domeinen.
Dag Daan. Vertel eens wat jij doet binnen Monard Law.
Ik ben eigenlijk een echte nichespeler. Ik heb mij doorheen mijn carrière gespecialiseerd in commercieel recht en daarbinnen voornamelijk distributierecht, hoofdzakelijk in de automotive sector en de sector van de luxegoederen (denk maar de horloges van bijvoorbeeld Rolex).
70% van mijn activiteit zit binnen automotive. Bijvoorbeeld D’ieteren (invoerder van onder andere Volkswagen, Audi en Porsche) is één van onze grootste klanten.
Dat is best al specifiek. Maar we kunnen ons inbeelden dat dat alsnog een groot domein is?
Ja, dat klopt. Ook al is het heel gericht, toch is dit een complex domein. Omdat de wetgeving vanuit Europa aangestuurd is, krijg je meteen ook een internationaal aspect.
“Grote klanten willen één gezicht. Eén aanspreekpunt.”
Ook de distributieketen – het verdelen van producten van de plaats waar ze gemaakt worden tot de plaats waar ze aan de eindconsument verkocht worden – bestaat uit verschillende tussenstations (producenten, invoerders, verdelers, agenten, enzovoort) en dat is echt een wereld op zich.
Daarnaast focus je ook op de markt (de distributie) van luxe artikelen. Wat is hier jullie dienstverlening?
Een grote klant van ons is bijvoorbeeld Rolex, maker van high-end uurwerken.
Bij luxe merken is het belangrijk om het merk zelf te beschermen. Denk maar aan de grote hoeveelheid namaak die er circuleert. In dergelijke IP (Intellectual Property) cases zijn wij gespecialiseerd.
Iets wat we de laatste jaren ook zien is dat luxe artikelen steeds vaker gepersonaliseerd of ‘customized’ worden. Bijvoorbeeld dure horloges waarop men in onze diamantstad Antwerpen nog enkele diamanten toevoegt. Mogen deze horloges hierna nog de naam Rolex dragen? Dat is een zinvolle vraag.
En wat is jullie visie op dit customizen van producten?
Wij beschermen de unieke eigenschappen van het merk, ook wel de IP genoemd. Het is ten allen tijde belangrijk dat, wanneer men aanpassingen doet, het horloge nog steeds de uitstraling en kenmerken van een echte Rolex heeft en daar moeten we toch voldoende over waken.
“Wij zijn eeuwige studenten. De regelgeving evolueert voortdurend.”
Customizen van luxe artikelen moet steeds gebeuren in nauwe samenspraak met de producent. Ons domein heeft een heel internationaal karakter. Twee mensen in ons team zijn Franstalig. Twee andere collega’s zijn gespecialiseerd in het Europees recht.
Automotive is een niche, maar wel een snel evoluerende niche, niet?
Klopt. Enerzijds is er de overgang naar emissievrije wagens, gestuurd vanuit Europa. Alles rond emissienormen en emissiesancties is van hieruit gedefinieerd. Sommige autofabrikanten verlaten om deze reden de Europese markt.
Anderzijds is er het contractenrecht, dit gaat over de afspraken die de bedrijven in deze distributieketen onderling gemaakt hebben. Bij grote veranderingen of geschillen komen wij ook tussen.
“Relatie of niet, je moet nog altijd cases blijven winnen.”
Ook vanuit Europa is er de ‘block exemption regulation’. Om de zoveel jaren (her)bekijkt de Europese Commissie hoe de verdeling van automotive moet plaatsvinden binnen Europa. Bij elke nieuwe regulation zorgen wij voor de vernieuwing/aanpassing van alle contracten.
Jullie hebben een nauwe band met jullie klanten. Vertel daar eens iets over.
Wel, wij kiezen met ons team bewust voor langetermijnrelaties waarin we ook voldoende vertrouwen kunnen opbouwen met elkaar. Dat is een bewuste keuze. We mikken niet op een one-off project of een snelle verdienste. Voor ons geeft een aanpak op lange termijn het meeste voldoening.
Geen kwantiteit dus maar kwaliteit.
Klopt. Ons klantenbestand is in aantal niet zo groot, maar we werken heel erg intensief voor die kleine groep klanten. We zijn echt hun hoofdaanspreekpunt en vertrouwenspartner voor het commerciële recht. Een klein aantal klanten dus, maar een zeer hoge complexiteit en maatwerk per klant. Onze klanten zijn ook bereid om daarvoor te betalen.
Jullie moeten dat vertrouwen dan wel telkens opnieuw waarmaken?
Ja, we kunnen niet op onze lauweren rusten. Je mag nog de beste relatie hebben met je klant, uiteindelijk moet je als advocaat nog altijd zaken winnen. Klanten hebben wel meer begrip en vertrouwen door onze goede relatie, maar op het einde moeten de resultaten er evenzeer liggen.
Hoe ga je zelf met die druk om?
Ik kan gelukkig terugvallen op mijn bijna 30 jaar ervaring in deze business én mijn gedreven collega’s binnen Monard Law. Ik identificeer op voorhand wat de kantelpunten zijn in elk dossier. Elke juridische beslissing is gesteund op 1-5 juridisch relevante elementen. Dat zijn de punten waar je het verschil moet maken. Hier moet je dan ook een raakvlak zoeken met de rechtbank.
En hoe pak je zo’n kantelpunten dan aan?
Deze punten moet je door en door kennen en je moet ze volledig kunnen onderbouwen met rechtspraak en rechtsleer want in zo’n kantelpunt kan je absoluut niets over het hoofd zien. En toch is zelfs dat nog niet het belangrijkste.
“Wij geven geen grote show in de rechtbank. Wij zorgen voor resultaten.”
Hoe bedoel je?
Het belangrijkste is wat volgt: krijg je de rechtbank mee in jouw verhaal of niet? En dat is iets compleet anders dan de puur juridische voorbereiding, ook al wordt veel aandacht besteed om een verhaal zo logisch mogelijk op te bouwen.
Bedoel je jullie overtuigingskracht?
Ja, maar opgelet met het woord ‘kracht’, want het is hier niet altijd goed om te assertief te zijn. Je moet natuurlijk zelfzeker zijn, maar steeds met empathie naar je publiek (de rechter) kijken. Zijn ze nog mee?
Je moet de non-verbale taal en de mimiek van rechters kunnen lezen. Uiteindelijk zijn het de rechters die je moet meekrijgen in je verhaal, in je argumentatie. En soms wil dat zeggen dat je iets minder assertief moet zijn en vooral moet inschatten wat de state of mind van de rechter is.
Bij gelijkwaardige juridische thesissen zal de rechter de voorkeur geven aan de partij waarmee hij of zij het meest sympathiseert of die in hun ogen het openbaar belang het meest dient. Want ook rechters willen het juiste doen, hun rechtvaardigheidsgevoel speelt mee.
Deze – meer diplomatische – stijl, daar halen wij het meeste succes mee. En dat is ook gewoon hoe wij het liefst werken.
Wat bedoel je met die mindset van de rechter?
Niet alle rechters hebben bijvoorbeeld je dossier al volledig gelezen wanneer een zaak voorkomt. Je mag daar in ieder geval nooit vanuit gaan. Je weet niet hoever ze al mee zijn in de materie.
De bundels (pleitbundels) die wij voorbereiden zijn daarom ook bewust heel inzichtelijk gemaakt voor de rechters. Ze moeten zeer snel de juiste passages kunnen terugvinden en door de bundel kunnen navigeren. Daarin vinden ze vlot de bevestiging van het verhaal dat werd gebracht.
“Wij kunnen strijdvaardig zijn. Maar evenzeer diplomatisch.”
Ons hele dossier is vanuit die filosofie gemaakt. We arceren voor hen zelfs op voorhand de belangrijkste zinnen. Hoe sneller je iemand meekrijgt in je verhaal, hoe hoger de kans op succes voor onze klanten.
Maar of je uiteindelijk een zaak wint, dat heb je niet in de hand.
Dat klopt, maar toch kies je heel veel zelf. Als wij bijvoorbeeld het gevoel hebben dat wij onze argumenten zo sterk mogelijk verdedigd hebben en de tegenpartij toch betere kaarten heeft (in de ogen van de rechtbank) zullen we aansturen op een schikking.
Wanneer een schikking een beter alternatief is, zijn we eerlijk naar onze klanten. Soms moet je strijdvaardig zijn, soms moet je verstandig zijn. Doordat we een vertrouwensrelatie hebben met onze klanten, gaan ze dan ook vaak mee in ons voorstel.
Het scenario van ‘the winner takes it all’ lijkt misschien aanlokkelijk, maar dan moet je er wel de kaarten voor hebben. Wij zijn daar realistisch in. En vooral: wij procederen niet om te procederen.
