Opfrissing: wat is een EPC-attest ook alweer?
Het EPC van de gemeenschappelijke delen geeft aan hoe energiezuinig het appartementsgebouw en de collectieve technische installaties zijn. Het EPC bevat aanbevelingen om de energieprestatie van het gebouw (de vloeren, muren, daken, vensters, deuren) en de technische installaties (verlichting, verwarming, koeling, ventilatie, sanitair warm water) te verbeteren.
Met andere woorden is dit attest een instrument om de eigenaar wegwijs te maken in de energieprestatie van het gebouw en hem te informeren over de stappen die hij eventueel zou kunnen zetten om een energiezuinige renovatie op te starten.
Het EPC is tien jaar geldig, maar moet geactualiseerd worden bij werken die een invloed hebben op de energetische prestaties van de gemeenschappelijke delen. Denk hierbij aan het (na)isoleren van vloeren, muren en daken, het plaatsen van nieuwe beglazing of vensters, en het vervangen of vernieuwen van de collectieve technische installaties.
Voorwaarden
De Vlaamse overheid maakt een onderscheid tussen grote en kleinere appartementsgebouwen.
Het gaat om een gefaseerde verplichting: voor grote gebouwen met 15 of meer gebouweenheden lag de deadline op 1 januari 2022. Voor gebouwen met 5 tot 14 gebouweenheden hebben de eigenaars de tijd tot 1 januari 2023. De kleinste appartementsgebouwen met 2 tot 4 eenheden moeten het EPC ten laatste op 2024 in handen hebben.
De verplichting voor gebouwen om te beschikken over een EPC van het gebouw staat los van verkoop, overdracht of verhuur.
Wat wordt verstaan onder een ‘gebouweenheid’?
Onder gebouweenheden worden zowel de wooneenheden (= appartementen) als de (kleine) niet-residentiële eenheden verstaan.
In een gebouw kunnen naast wooneenheden (= appartementen) immers ook (kleine) niet-residentiële eenheden aanwezig zijn (winkels, kantoorruimtes, medische praktijken, apotheek, kinderopvangverblijf, kapper, broodjeszaak, slager, etc.)
Bij de bepaling van het aantal eenheden in het gebouw dient steeds gekeken te worden naar de feitelijke toestand. Deze kan mogelijks verschillen van de vergunde situatie.
Uitstel op de verplichting
Voor een nieuwbouw gebouw is de verplichting pas van toepassing 10 jaar na het verkrijgen van de stedenbouwkundige vergunning cq. de omgevingsvergunning voor stedenbouwkundige handelingen.
Binnen 1 maand na het verstrijken van deze 10-jarige periode moet het EPC beschikbaar zijn.
Gebouwen die een ingrijpende energetische renovatie (IER) hebben ondergaan, vallen niet onder ‘nieuwbouw’ en kunnen dus niet genieten van dit uitstel.
Voorbeeld
Een gebouw met 20 wooneenheden verkreeg de bouwvergunning in 2013. Dit gebouw zal in 2023 (en niet in 2022) over het EPC voor de gemeenschappelijke delen moeten beschikken.
Procedure
Het is de taak van de eigenaar of de vereniging van mede-eigenaars van het gebouw (vertegenwoordigd door de syndicus) om een energiedeskundige type A aan te stellen. De energiedeskundige dient te beschikken over alle stukken aangaande de isolatie, het schrijnwerk, de collectieve installaties en andere informatie over het gebouw.
Tijdens een plaatsbezoek krijgt de energiedeskundige toegang tot het appartementsgebouw. Tijdens dit bezoek worden de gemeenschappelijke ruimtes nauwkeurig onderzocht.
De energiedeskundige zal al deze informatie gebruiken om een attest op te stellen. Zodra dit is gebeurd, wordt het EPC-attest bezorgd aan de aanvrager (de eigenaar of de vereniging van mede-eigenaars). Het uitvoeren van eventuele voorgestelde renovatiewerken zijn evenwel niet verplicht.
Wat kost nu zo’n attest?
Het opmaken van zo’n attest is uiteraard niet gratis, maar hangt af van de complexiteit van het gebouw en de verplaatsingskosten van de energiedeskundige. Gemiddeld variëren de prijzen tussen 250 en 500 euro.
Sanctie
Als bij controle blijkt dat er geen EPC-attest van de gemeenschappelijke delen voorhanden is, riskeert de eigenaar van het appartementsgebouw of de vereniging van mede-eigenaars een boete. De boete kan oplopen tot 5.000,00 EUR. Het Vlaams Energie- en Klimaatagentschap kondigde reeds aan later dit jaar te starten met specifieke controles.
