Informatie delen met de fiscus houdt ook risico’s in. Als de fiscus toevallig informatie in handen krijgt, zelfs al heeft deze informatie betrekking op een periode buiten de onderzoekstermijn, kan deze gebruikt worden om een verlengde onderzoekstermijn (of aanslagtermijn) toe te passen. Nu de fiscus steeds meer inzet op het delen van grote hoeveelheden (elektronische) informatie, is het aangewezen om toch steeds voldoende kritisch te zijn.
Delen van informatie gaat gepaard met risico’s
In het kader van een fiscaal onderzoek wordt er doorgaans een aanzienlijke hoeveelheid (elektronische) informatie gedeeld met de fiscus.
Dit kan zijn omdat de fiscus de inlichtingen heeft opgevraagd middels een vraag om inlichtingen. De fiscus kan ook een controle ter plaatse verrichten en de “boeken en bescheiden” van de belastingplichtige onderzoeken en zelfs in beslag nemen. Sinds zeer recent is de belastingplichtige ook verplicht om zijn boeken en bescheiden ter beschikking te stellen via een beveiligd elektronisch platform van de FOD Financiën (nieuw art. 315bis, 4de lid WIB92). Tot slot kan de fiscus ook informatie verzamelen via een onaangekondigde controle ter plaatse (art. 319 WIB92).
Het delen van informatie met de fiscus gaat evenwel gepaard met vele risico’s en vragen. Zo kunnen er vragen gesteld worden bij het proportioneel karakter van de informatiegaring, het respect van het recht op privéleven (bijv. bij kopiename van een mailbox), het beroepsgeheim, de wijze waarop de gegevens worden gekopieerd (nl. hoe kan men de authenticiteit van de gegevens garanderen), fiscale relevantie, beveiliging van de gegevens (hoe garandeert de fiscus dat de gegevens vertrouwelijk zullen worden bewaard)….
Maar de belastingplichtige loopt ook een fiscaal risico als er te veel informatie zou worden gedeeld. Een recent vonnis van de Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg Brussel toont dit nog eens aan (7 juni 2021, 2019/3457/A).
Rechtbank van eerste aanleg Brussel
De fiscus verrichtte een aangekondigde controle ter plaatse bij bepaalde vennootschappen. Deze controle had betrekking op de aanslagjaren 2014 en 2015. Tijdens het onderzoek kopieert de fiscus de server van de vennootschap. Bij de kopiename werden ook documenten gekopieerd die betrekking hebben op eerdere jaren, en die dus niet het voorwerp uitmaakten van het onderzoek.
De fiscus greep deze documenten aan om de normale onderzoekstermijn uit te breiden naar 7 jaar (fraudetermijn) en vestigde uiteindelijk ook aanvullende aanslagen. De belastingplichtige betwistte deze aanslagen en de discussie komt uiteindelijk tot voor de rechtbank.
De belastingplichtige stelde onder meer dat de fiscus de onderzoekstermijn had geschonden, aangezien tijdens de controle ter plaatse ook documenten werden gekopieerd die betrekking hadden op een periode waarvoor de normale onderzoekstermijn reeds was verstreken. Maar de rechtbank wuift dit argument weg.
Zo stelt de rechtbank dat het feit dat tijdens het onderzoek ook elementen aan het licht zijn gekomen die betrekking hebben op een periode buiten de onderzoekstermijn, nog niet inhoudt dat de fiscus ook effectief onderzoek heeft verricht buiten de onderzoekstermijn. Dit is slechts het geval indien de fiscus daadwerklijk op zoek zou zijn geweest naar deze elementen, hetgeen in casu niet het geval was.
Informatie die toevallig wordt ontdekt en betrekking heeft op een periode buiten de onderzoekstermijn, kan volgens de rechtbank dus door de fiscus worden aangewend om verder onderzoek te verrichten.
Aandachtspunten
Het delen van te veel informatie (spontaan of in het kader van een onaangekondigde controle) kan fiscale risico’s inhouden en leiden tot een uitbreiding van de onderzoekstermijnen of de toepassing van bijzondere (verlengde) aanslagtermijnen. Belastingplichtigen doen er dan ook goed aan om steeds voldoende waakzaam te zijn wanneer de fiscus informatie opvraagt / kopieert / … en tijdig te reageren om hun belangen te vrijwaren.
Een gewaarschuwd belastingplichtige….
Wilt u hierover meer weten of heeft u concrete vragen, neem gerust contact op met Luk Cassimon (luk.cassimon@monardlaw.be of 03/286.79.40).
